jujurnya semakin meningkat usia ni,
makin banyak benda yang buat kita lupa diri kita yang dulu..
membesar sebagai kanak2 dikampung buat sy berbangga dengan segala kenangan yang ada,
dari menangguk ikan dalam longkang yang penuh dengan air warna hitam
tanpa fikir ada ular sawa yg selalu je terserempak dengan kami hinggalah bermain kejar2 dengan roller blade
sampai koyak lutut :)
jujurnya sy memang sangat nakal dan lasak masa kecik..tak pernah fikir apa yang saya buat tu
bahaya dan akan memudaratkan diri sendiri..
tak silap sy sampai umur 11 tahun baru sy reti duduk rumah tanpa main kejar2 dekat tgh taman
permainan..
semuanya jadi sebab sy jatuh daripada atas gelongsor yang tinggi dan cedera..yup..hampir lumpuh masa
tu..berkat urut dari nenek kat kampung tu, sy sembuh..sejak tu insaf..tak main lg dah..
dan setahun lepas tu kami pindah di rumah sy sekarang ini..
membesar di rumah baru, tiada kawan..sampai sekarang pon - 12 tahun- sy tidak berkawan dgn mereka di kawasan rumah sy ini..bukan sebab sombong..tak..sikit pon tak..
cuma keadaan sy membesar,sgt berbeza dgn mereka disini..mereka disini lebih advance dlm segala benda..
tetapi sy hanya tahu bilik dan halaman rumah sy..
tambah pula sy bersekolah di sekolah yg berlainan dr mereka yg ada di kawasan ni..
dari seorang yang aktif dan lasak, sy berubah kepada dia yg pasif..
tapi dekat sekolah, sy tetap mcm pelajar yg lain..ttp aktif dgn sukan dan camping yg sekolah anjurkan..
cuma bila balik,dunia sy adalah keluarga,buku catatan dan kucing2 sy..
katalah sy sebagai org yg tak ade life..:) sy sgt bersyukur dgn keadaan ini..
kenapa? sebab membesar dalam keadaan ni - buat sy jauh dr segala godaan dunia luar sana..
tiada nite life mcm yg dibanggakan oleh gadis2 kat luar sana...
tiada masa utk melepak
tiada hidup yg terumbang ambing..
Alhamdulillah..:)
dunia hujung minggu sy adalah - BPL..bola sepak adalah dunia sy..hujung minggu menyaksikan
perlawanan yg bersusun mmg sgt menghiburkan hati :)
kelebihan sebagai anak tauke tak pernah sy sia2 kan..
mengemas rumah dan memasak mmg da lame masuk dlm jiwa..
tetapi kelebihan sy mmg lebih kepada mengemas rumah. sememangnya tangan sy adalah antara
yang paling laju dalam memastikan semua benda dlm rumah ni tersusun..
ma pula akan sentiasa pastikan semua ank perempuan dia ade kat dapur bila tiba waktu masak..
kata2 ma yg selalu sy pegang -
"RUGI JADI PEREMPUAN KALAU TAK RETI MASAK N BUAT KERJA RUMAH"terima kasih ma..:) mmg itu pengajaran yg mmg plg berguna.
tipu kalau tak pernah bercinta :) masa sekolah..itu cinta monyet org kate..tp bg sy - itu ttp cinta pertama
sy :) 2 tahun bersama tapi pengakhirannya bkn sesuatu yg mampu buat sy tersenyum..
lepas first love yg hancur berkecai tu :) 6 tahun sy hidup sendiri..i mean - single :)
bukan sbb jual mahal, ada lelaki yg sy suka..tapi byk benda yg buat sy berpatah balik utk melangkah semula kealam bercinta.
jujurnya selama 6 tahun, tak pernah sedikit pon sy rasa kekurangan..ada masa sy sedih, tapi kebanyakan hari sy lebih banyak ketawa dan tersenyum..pernah ada kwn yg kata pada sy - cemburu tgk kau Farah, happy je..:)
bercinta buat kali kedua buat sy gembira..tetapi ditinggalkan tanpa alasan, - buat sy hampir hilang arah..Farah yg dulunya sentiasa tersenyum - jatuh bedebuk mcm tupai tersalah step :) pelajaran merosot, tiap2 malam tidur dgn air mata..even cuba tersenyum - semuanya jelas nampak palsu..tapi berkat sokongan kawan2 yg tak pernah putus, Alhamdulillah..sy mampu bgkit semula..
Jujurnya, sy tak dapat menolak kehadiran dia banyak membantu sy melupakan kisah lame yg xde happy ending :) kami juga tidak bermula dengan baik. tetapi kesabaran sy, semangat dia utk teruskan apa yg dah kami mulakan- Alhamdulillah..kami dah smpai tahap ni..banyak benda dah berubah..dan jujur sy bangga dgn usaha yg dia dah buat utk memperbaiki diri dia..
tapi, setiap permulaan mesti ada penghujungnya..sama ada baik atau x..kita kena terima..doakan kebahagiaan kami..masih byk yg perlu kita baiki..
apa maksud sy yang sy rindukan Farah dekat sini ialah - sy rindu Farah yg sentiasa tahu apa dia mahukan..dan sy rindukan Farah yg sentiasa hyper buat org lain tersenyum..
*maaf, coretan kali ni agak menjiwa :)
-rarra_elyssa-
